Klin-ken-de overwinning

De dames van Mixed Up kwamen op bezoek. Jaren geleden voor het laatst tegen gespeeld en daar hadden we altijd moeite mee. Vandaag stond er een nieuwe lichting voor ons.

Door afwezigheid van Tasha, Ancke, Angelique en Marga hadden we vandaag versterking van Demi en Mandy. De wedstrijd begon een beetje moeizaam: aan twee kanten werd er niet gescoord. Maar na een minuut of 5 barstte het los. Doelpunten van Ester, Janneke, Ilse, Marit, Sophie, Kelly, eigenlijk scoorde iedereen. Verdedigend kwam Mixed Up er niet doorheen. Het stond als een huis. Nee, meer als een bunker. Want bij het rustsignaal hadden we een voorsprong opgebouwd van 11-0. Ja, je leest het goed: nul tegendoelpunten!

De eerste dreun was uitgedeeld. Ik mag wel zeggen: een mokerslag. Aan het begin van de 2e helft gingen we door waar we waren gebleven: scoren. Demi scoorde er lekker op los, Ester, Mandy en Janneke wisten het net (nog steeds) lekker te vinden. En toen? Toen gebeurde het. Er viel een tegendoelpunt. En nog één. En een penalty. Kwamen ze dichterbij? Nee hoor. Okee ze scoorden. nog 2 keer (ik heb zelden een tegenstander zo blij horen juichen). En wij, wij scoorden en wij scoorden.En we scoorden. Er was geen houden aan. Bij 25-5 floot de scheids het verlossende eindsignaal. Een mooie pot handbal, goed voor het doelsaldo, kortom voldoende ingrediënten voor een kampioenschap. Te beginnen bij het Herbstmeisterschaft.