Het mysterie van het gestolen punt

Afgelopen zaterdagavond reisde de selectie van Avanti af naar dé Lichtstad voor een mooie pot handbal. Nu al geteisterd door blessures verschenen er tien Avantianen om een mooie wedstrijd te spelen. Wie op een mooie pot hoopte kwam bedrogen uit deze avond.

Laten we er maar gewoon geen doekjes om binden. Soms denk je dat je alles al meegemaakt hebt. Ik heb door woestijnen gelopen, bergen beklommen, door rivieren gezwommen en ben tot ongekende hoogte gevlogen. Maar Ladies en Gentlemen, we’ve got them. Ik heb hem gevonden. DE aller- aller- allerslechtste scheidsrechter ooit in geschiedenis van de scheidsrechters. Hij was dáár, op het sportcentrum van de TU in Eindhoven. Met tranen in mijn ogen zit ik dit verslag te typen. Zó bedroevend was het.

Om mijn objectiviteit te waarborgen zal ik mezelf beperken tot de feiten. Wat waren de feiten: 8 strafworpen tegen. 10 twee-minuten tijdstraffen. Er zijn momenteel complottheorieën gaande waarbij de scheidsrechter solliciteerde voor de functie ‘hulpsinterklaas’ bij Oktopus. Geen twijfel mogelijk dat hij het examen ’cadeautjes weggeven’ heeft gehaald. Passeerbewegingen waarbij we onze man voorbij waren werden gezien als indringen en na 3 keer overspelen was er sprake van tijdspel. Toen uiteindelijk Max in een open break-out van achteren werd neergehaald werd was het hek van de dam. We mochten deze wedstrijd niet winnen.

En als je niet kan winnen, dan moet je zorgen dat je niet verliest. En we speelden gelijk. Dertig doelpunten tegenkrijgen en alsnog kunnen zeggen dat je een goede wedstrijd hebt gespeeld, het kan gewoon! Aankomende zondag willen we hoe dan ook onze sportieve wraak nemen, in Onder de Bogen. Tot dan!