Carnaval is voorbij. Hoor je de kleine snik in mijn stem? Dagenlang naar toe geleefd en dan is het eindelijk zover ... en in een vloek en een zucht is het ook weer voorbij.

Vroeger, toen wij nog wagens bouwden, waren we in november al een beetje bezig met carnaval om in december/januari volle bak, avond aan avond, te bouwen. Soms tot vervelens aan toe. Maar dan kriebelde het echt al weken van tevoren. Nu bouwen we niet meer. Niet echt. Wij worden ook allemaal een dagje ouder dus het lichaam wil gewoon niet zo makkelijk meer. Bovendien wordt de groep mensen die écht iets met hun handen kunnen, steeds schaarser. Mannen die met ijzer alles maken, mannen die met hout alles maken, zonder Autocad-tekening, ze bestaan bijna niet meer. En dan zijn we op het aloude punt: er blijven dan te weinig mensen over die bijna alles moeten doen, waardoor het voor hun ook steeds minder leuk wordt.

Daar bovenop hadden we ook steeds vaker een ruimtegebrek. Daar waar ik in mijn beginjaren als bouwer in een grote hal, bij een boer, stond te plakken, schilderen, etc. die zijn voorbij. Boeren en tuinders hebben te maken met steeds strengere milieu-eisen, waardoor verven en plakken niet langer gewenst was. Dat ruimtegebrek is alleen maar groter geworden: dit jaar hebben sommige bouwers onder een afdak in de open lucht gebouwd. Je kan je voorstellen dat verven en plakken niet echt goed gaan, als het vriest. Afgezien van het feit dat je lichaam dat ook niet prettig vindt…

Deze combinatie van geen ruimte en te weinig rechterhandjes (en ook tijdgebrek) zorgt ervoor dat carnavalswagensbouwers steeds schaarser worden. In Drunen zag je het in de optocht al een beetje: 1 zelf gebouwde wagen (die niet heel mooi was), 1 gekochte wagen die opgeknapt is en 1 wagen die met de wagens meedeed, omdat ze door een gemotoriseerd voertuig werd voortgetrokken. Een beetje triest resultaat, nietwaar? We willen allemaal toch een mooie optocht?

Wij zijn inmiddels een loopgroep en hebben daar (gelukkig) nog steeds veel plezier in. We bouwden een klein karretje om het idee duidelijk te maken (en muziek mee te kunnen nemen). In de optocht zagen we er prima uit. En dat leverde ons een 3e prijs op. Trots, dat zijn we! En we hopen dat we de optochten steeds kleurrijk kunnen houden! Want dat is het hoofddoel: publiek een mooie optocht voorschotelen.